Εστιάτορες στη Νάπολη πρόσφεραν κομμάτια πίτσας στους περαστικούς νωρίς το πρωί της Πέμπτης για να γιορτάσουν την εγγραφή της διάσημης τοπικής σπεσιαλιτέ στην άυλη παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.
«Για εμάς, είναι σαν να κερδίσαμε το παγκόσμιο κύπελλο», δηλώνει ο 57χρονος σεφ πίτσας Τζεράνο Γκατιμόλο, με την ποδιά και τα χέρια γεμάτα αλεύρι.
«Είμαι πραγματικά ευτυχής. Αντί της Καμόρα (της μαφίας της Νάπολης), μάς αναγνώρισαν κάτι θετικό επιτέλους μια φορά! Κάτι πεντανόστιμο!», είπε η Ρίτα Ρόλεν, μια συνταξιούχος που αψήφισε το κρύο και βγήκε στο δρόμο για να γιορτάσει, ενώ ο 47χρονος Μάρκο Τοέλντο σημείωσε πως
«δεν υπάρχει καλύτερο από το να γιορτάζεις με πίτσα για πρόγευμα».
Στην πόλη όμως η γιορτή είχε αρχίσει από χθες βράδυ έξω από την πιτσαρία Sorbillo. «Έπειτα από αναμονή 250 ετών, η πίτσα ανήκει στην κληρονομιά της UNESCO. Μπράβο Νάπολη!», φώναξε ενθουσιασμένος ο σεφ Εντζο Κοτσία, ενώ ο κόσμος χειροκροτούσε θερμά.
«Εδώ και αιώνες, η ναπολιτάνικη τέχνη στην παρασκευή της πίτσας βασίζεται σε μερικά βασικά υλικά: στο νερό, στο αλεύρι, στο αλάτι, στη μαγιά… και ανάμεσά τους στα εξαιρετικά προϊόντα της Καμπανίας. Αλλά είναι και τα χέρια, η καρδιά και η ψυχή του pizzaϊolo που κάνουν αυτή τη μαγική σπεσιαλιτέ», προσθέτει περιγράφοντας την τέχνη στο πλάσιμο και στο δούλεμα της ζύμης, στο πέταγμά της στον αέρα, σαν «έναν έρωτα και ένα πάθος που μεταφέρουμε στους άλλους».
Ο ταπεινός πρόγονος της πίτσας δεν ήταν παρά ένα επίπεδο ψωμί πασπαλισμένο με λίγο λαρδί, ένα φτηνό εδώδιμο για να τρέφονται οι μάζες των φτωχών της πόλης, σύμφωνα με τον ιστορικό Αντόνιο Ματότσι.
Οι πρώτες πραγματικές πίτσες εμφανίζονται με την άφιξη της ντομάτας από την Αμερική και την είσοδό της στην κουζίνα. Στα τέλη του 18ου αιώνα παρασκευάζονται οι πρώτες πίτσες. Χρειάστηκε όμως να περάσει ένας αιώνας και η βασίλισσα Μαργαρίτα ώστε το πετυχημένο τοπικό πιάτο να γίνει γνωστό και πέρα από τον κόλπο της Νάπολης. Σε επίσκεψη στην πόλη με τον σύζυγό της βασιλιά Ουμπέρτο Α΄το 1889, η βασίλισσα ζήτησε να δοκιμάσει πίτσα προκειμένου να κερδίσει την αγάπη των Ναπολιτάνων. Σύμφωνα με τον θρύλο, η πίτσα με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό που προσφέρθηκε από τον σεφ Ραφαέλε Εσπόζιτο, στα χρώματα της νεοϊδρυθείσας Ιταλίας, την συνεπήρε.
Με αφορμή τη σημερινή γιορτή, η πίτσα αυτή που κράτησε το όνομα της βασίλισσας, παρασκευάστηκε εκ νέου χθες, στον ίδιο βασιλικό φούρνο στο ανάκτορο Καποντιμόντε, που πλέον είναι μουσείο, στα υψώματα της Νάπολης.
«Η πίτσα έγινε παγκόσμια κληρονομιά και είναι ένα παγκόσμιο πιάτο. Όμως πολύς κόσμος δεν ξέρει καν ότι είναι ιταλική και μάλιστα ότι γεννήθηκε στη Νάπολη, σε αυτόν εδώ τον φούρνο», δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι απολαμβάνοντας ένα ολόφρεσκο κομμάτι που μόλις είχε βγει από τον βασιλικό φούρνο.
Σύμφωνα με τον Τζίνο Σορμπίλο, έναν από τους σπεσιαλίστες πίτσας που μετείχε στην εορταστική εκδήλωση, ο ίδιος και οι συνεργάτες του μοιράζονται τρικ και μυστικά, «αυτοί που το θέλουν, μπορούν να κάνουν μια καλή ναπολιτάνικη πίτσα».
Σύμφωνα με το Coldiretti, το μεγαλύτερο αγροτικό συνδικάτο της Ιταλίας, πέντε εκατομμύρια πίτσες καταναλώνονται καθημερινά στην Ιταλία με τον ετήσιο κύκλο εργασιών να ανέρχεται σε 12 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ωστόσο οι Αμερικανοί είναι αυτοί που τρώνε την περισσότερη πίτσα, καταναλώνοντας 13 κιλά πίτσα ανά άτομο ετησίως. Οι Ιταλοί είναι οι πρωταθλητές Ευρώπης – 7,6 κιλά ανά άτομο ετησίως, ακολουθούν οι Ισπανοί (4,3 κιλά), οι Γάλλοι και οι Γερμανοί (4,2 κιλά).
